Category: Blog

In de gratis online-training vertelde ik over een aantal pijlers waarvan de eerste is: ‘Wie ben je nu eigenlijk, los van al je tactieken?”Het gaat er hierom dus achter te komen wie je bent.Alleen: vaak identificeren we ons met onze beschermingstactiek is. Maar alles wat een beschermingstactiek is, dat heeft niets te maken met wie jij bent.En, heel veel bestaat uit deze beschermingstactieken, namelijk: vernauwende lichaamssensaties (zweten, bal in de buik, maagkrampen, blozen, angst, je gejaagd voelen), gedachten dat je jezelf naar beneden haalt omdat je denkt dat je niet goed genoeg bent, boos worden, ruzies willen vermijden, verlatingsangst, verbingdings angst, schaamte, schuldgevoel, anderen pijn willen doen, passieve agressie, juist alles goed praten, je best doen, over je grenzen gaan,…. kortom een hele lijst.Dit is allemaal onzekerheid.Het zijn allemaal beschermingstactieken.En ze houden ons meestal zo’n 80% tot 90% van ons leven in beslag.En dan kom ik je vertellen dat deze onzekerheid en tactieken niets te maken hebben met wie jij bent…Maar als je dat niet bent, waar gaat het dan wel over?Als iedereen van elkaar houdt in GTST, dan zou er geen serie zijn… Dus waar gaat het dan wel over?Dan gaat het over wie jij wel bent. Ik houd niet van termen als liefdevolle lichtwezens, lichtwerkers of liefde-gevers, dus de ga ik niet gebruiken. Ik zeg ook niet dat je-echte-ik niet boos wordt. Of dat iedereen je leuk vindt. Maar het gaat wel om inspiratie geven, passie en verlangen.En dit is voor iedereen anders. Het gaat om jouw pad, het gaat om jouw weg. Niemand kan jouw pad bewandelen en zeggen: ‘dit moet jij doen’. Ook ik niet.Maar ik kan je wel leren om op jouw pad te blijven. Te herkennen wat jouw pad is. Wat jouw blauwdruk is. Je niet af te laten leiden door onzekerheid en/of andere beschermingstactieken.En als het moeilijk wordt, of heel eenzaam voelt, dan kan ik een stukje met je meelopen. Op jouw pad. Of ik kan je leren je pad alleen te lopen en juist in jezelf te blijven geloven. Het is mijn passie om een stukje met jou mee te lopen.

In dit voorjaar was ik op het prachtige Terschelling. Op Oerol. Ik had een fijne slaapplek (op een boot in de jachthaven) en het was prachtig weer.
Normaal geef ik stoelmassages op Terschelling maar dit jaar niet, dus het was anders. Ik heb alleen een paar body-structuur-lichaams-scan gegeven (maar daarover later meer).

Dus voor mij veel meer vrije tijd dan anders.

Ik heb veel gefietst, gedanst en het voelde ook echt los van het vaste land en mijn normale leven.

Op een middag kwam ik bij een workshop. Het ging over opstellingen, misschien ken je het wel, bijvoorbeeld met familieopstellingen. Kort komt het erop neer dat vaak onbewuste bepaalde patronen aanneemt. Dit komt vaak vanuit je opvoeding. En dat je je afvraagt: Waarom die ik dit? Opstellingen is een mooie methode om deze patronen zichtbaar te maken. En dat je vervolgens ook de plek inneemt van wie je werkelijk bent.

We waren met ongeveer 20 mensen, waarvan 19 vrouwen en 1 man ?.

Er werden kort een paar opstellingen gedaan, waarbij iedereen thema’s kon inbrengen.
En het was of me de schellen weer van de ogen vielen. Wat zit ieder mens toch (nog) met veel thema’s. Jeetje. Dus waar ik dacht : zijn mijn trainingen wel nodig, sloeg het om in: ‘Jee, wat kunnen mensen hun leven nog veel bewuster leven’.

De vrouwen op het eiland genoten zichtbaar van hun vakantie. Maar als je dus even stilstaat, dan komt er toch best veel onzekerheid naar boven. Dat verbaasde mij wel weer. En gaf mij weer aan hoe nodig het is om onder andere trainingen aan te bieden.

Onderaan deze nieuwsbrief vind je een testje. Kun je eens zien hoeveel thema’s jij herkent.

Body-structuur-lichaams -scan

Toen ik ging masseren, heb ik niet geleerd hoe de spieren werken, maar na een reiki cursus (in 1996) kwam ik erachter dat ik pijn kan ‘voelen’ in het lichaam. Dus ook hoe ik bij ‘exact’ die knoop komt. Een soort zelf aangeleerd dus. En in de loop van de jaren krijg ik meer informatie erover. Niet hoe het komt of informatie over de persoon, maar wel hoe iemand omgaan met situaties en pijn in het leven. Ik kan dus steeds beter een lichaam ‘lezen’ van iemand.

Hier vind je een kort filmpje.

Wil je dit ook eens ervaren? Ik bied het nog niet aan op mijn website. Ik geef het in IJlst (Friesland) en kost voor jou 147 euro. Daarin zit een kort voorgesprek, een massage van ca 1,5 -2 uur en nabespreken. Totaal duurt het 3 uur. Wat jij leert? Hoe jouw lichaam werkt, doet jouw hoofd wat jouw lichaam je vertelt en nog veel meer informatie over jezelf.

Wil je meer hierover weten? Stuur me dan even een mailtje met in de kop: body scan.

Het testje over thema’s
Kijk hieronder naar de thema’s. Er zijn wel 100 thema’s die er spelen, maar hier 20. Tel eens hoeveel jij herkent? Ik denk als het er meer zijn dan 3, dan vermoed ik dat je vaak veel nare gedachten hebt of je zorgen maakt.  Hieronder staan de thema’s:

Veilig voelen
Steun zoeken
Gebrek aan vertrouwen
Gebrek aan zelfvertrouwen
Mensen op afstand houden
Jezelf terugtrekken
Overmoedig zijn
Omgaan met emoties
Je niet uitspreken
Je teveel uitspreken
Een geheim hebben, dingen niet durven vertellen
Vaak aanpassen aan de ander
Onverstoord handelen
Continu bemiddelen
Conflicten uit de weg gaan
Jezelf minder waard vinden
Vaak boos op geïrriteerd zijn
Onzeker zijn
Grenzen niet aangeven
Fouten niet toegeven

Hoe kun je nu hiermee omgaan? Natuurlijk doe je al. Want je leeft ermee. Maar soms helpt het om het er even over te hebben met iemand. En ik bied in deze vakantieperiode ik online gesprekken aan. Dit is gratis. Het is laagdrempelig en we bespreken gewoon een onderwerp wat jij wilt (het heet dan ook een ‘focus’gesprek, omdat we focussen op één onderwerp). Niets spannends aan en na het gesprek (duurt ongeveer een half uur tot 45 minuten) dan weet jij wat je moet doen ?.

Wil je zo’n gesprek? Stuur me dan even een mailtje, dan stuur ik je informatie.

Warme groeten, Ivette

Waar komen die oeverloze gedachten-stromen vandaan?
Hoe werkt dat nu eigenlijk met gedachten? Maak je ze zelf? En zo ja, waarom kies je dan niet altijd voor  positieve en fijne gedachten en een lekker rustig hoofd? Want ken je het ook, die onrust in je hoofd van nare negatieve gedachten? Of dat je schrikt van een gedachten, dat jij die kunt hebben? Die je nooit aan iemand durft te vertellen omdat het te erg is om te delen, waar je je voor schaamt dat jij zo kunt denken?
Bijvoorbeeld je vindt de man van een vriendin maar een bullebak, of wilde dat de kat maar eens dood ging omdat die zoveel aandacht vraagt, dat soort dingen…
Hoe zit dat nou met al die gedachten? Heb je daar wel eens over nagedacht? 
Het kan best zijn dat het vrij rustig is in je hoofd. Maar dan gebeurt er iets en ineens is het gedaan met de rust. Het kan iets heel simpels zijn. Bijvoorbeeld:
–  Je partner zegt dat je een dikke kont hebt in die broek.
–  Je vertelt enthousiast over een mooie film die je hebt gezien en je broer zegt dat hij het een slechte film vindt
– Je dochter zegt dat je altijd zo vreselijk saai bent
Het gaat er niet zozeer om dat iemand iets opmerkt, maar vooral wat onze gedachten ermee doen.
Als je partner zegt dat je een dikke kont hebt in die broek, dan ineens wordt het druk in je hoofd. Terwijl je die broek al een paar keer hebt aangehad en je je er toen prima in voelde.
Ineens, na zijn opmerking, ga je twijfelen. Of je wordt boos op hem. Of op jezelf, dat je dat niet had gezien.
Of je gaat je schamen.
Er speelt zich van alles af in ons hoofd. En als we niet weten hoe deze gedachten te interpreteren of te begrijpen, hoe hiermee constructief om te gaan, dan lijkt het één grote drukte en  chaos in ons hoofd. Het worden dan Innerlijke Conflicten die zich in onszelf afspelen.
Hoe we in de buitenwereld moeten leven en ons moeten gedragen, dat leren we in onze opvoeding. Maar hoe we omgaan met onze Innerlijke wereld, dat wordt ons nergens geleerd.
Gedachten-stromingen
Ik kan je vertellen dat, ook al ervaar jij het als chaos, er wel een boodschap in schuilt. Eigenlijk vertellen die gedachten heel veel over jou: namelijk hoe jij in het leven staat. Ja echt! Dus je gedachten geven jou feedback en informatie over jezelf 🙂
Als je beter kijkt naar die gedachten, dan zijn er verschillende stromingen te onderscheiden.
Bijvoorbeeld: Als je een gedachtetype bent ‘dat altijd klaar staat voor anderen’ en je dochter zegt dat je een saaie moeder bent, dan zal je je dit vast persoonlijk aantrekken en kijken wat je kunt verbeteren bij jezelf.
Maar ben je het gedachte-type ‘overtuigend’ dan wordt je wellicht boos op je dochter. Tegen je partner zeg je dat hij er zelf ook niet uitziet. En je steekt energie in je broer om hem te overtuigen van jouw smaak.
Als je de stromingen niet herkent, dan lijkt het chaotisch. Vaak is het namelijk ook nog tegenstrijdig wat je denkt en lopen de verschillende gedachten door elkaar heen. Dus kun je gelijktijdig denken: “Oh zal ik echt een te dikke kont hebben, ik moet ook nodig gaan afvallen”, “Nou zég, waar bemoeit hij zich mee, hij heeft ook geen smaak”, “Vind hij me nog wel aantrekkelijk?”
Dit alles creëert drukte en chaos in ons hoofd. Daarbij kunnen de gedachten en conflicten die we tegenkomen in onszelf zo sterk zijn dat we erin gaan geloven. Dus kun je gaan denken dat je gewoon een ‘overtuiger’ bent, of geboren bent om altijd voor anderen klaar te staan.  Dat je denkt: “Zo ben ik nu eenmaal” en daarin kunt verdwalen. 
Herken je dit?
Dan zul je er veel aan hebben om door te gaan krijgen wanneer en hoe je gedachten gaan doormalen en vooral hoe hiermee om te gaan.
Bijvoorbeeld, je hebt een goede vriendin uitgenodigd voor een verjaardag-etentje maar ze heeft aangegeven dat ze niet komt. Dan kan het zijn, dat er verschillende gedachten opkomen, bijvoorbeeld:  “Ze heeft ook nooit iets voor me over”, “Ze vindt mijn feestjes vast niet leuk”, “Goh, twee jaar geleden was ze er ook al niet, terwijl ik wel altijd op haar verjaardag kom”.
Al deze gedachten creëren drukte in je hoofd. Op zich is dat niet zo’n punt, maar wat je gaat doen is er je eigen verhaal van maken. Je gaat, vaak onbewust, kiezen wat je gelooft. En zo komt er chaos en uiteindelijk paniek in je hoofd. Terwijl je eigenlijk niet echt weet of het waar is wat je denkt.
Als je gaat begrijpen wat je gedachten echt aan jou vertellen, dan gaat dat helderheid en inzicht in je leven brengen. Hierdoor kom je beter in je vel te zitten en zul je meer rust gaan ervaren. 
Wat wel doen?
Wat je kunt doen, is, op het moment dat de verschillende gedachten opkomen, beseffen dat je niet weet of deze gedachten wel echt waar zijn. Stoppen met allerlei scenario’s te bedenken waarom je vriendin niet komt en wat je tegen haar zou willen zeggen. Nee, je zegt tegen jezelf dat je het niet weet. 
Mocht het echt hardnekkig zijn, beloof jezelf dan dat je maximaal 5 minuten erover mag denken en dan stop je ook echt. En telkens als er weer chaotische gedachten opkomen, dan doe je hetzelfde. Je stopt dan namelijk met je gedachten te geloven, en daardoor krijgen ze minder waarde.
Het is dus belangrijk om te gaan beseffen dat wat je denkt niet altijd waar hoeft te zijn. En dat je kunt leren wel constructief met je gedachten om te gaan. En dan kun je ook gaan leren om daadwerkelijk te kijken naar je innerlijke gevoelens en vandaar uit te handelen.
Hierbij helpt het om te weten welk gedachten type je bent. Als je namelijk je gedachten gaat begrijpen dan leer je de achterliggende oorzaak te herkennen. Dan ga je begrijpen wat er daadwerkelijk is voorgevallen, en daardoor ben je ook in staat om dit met de buitenwereld op een heldere manier te communiceren.
Enne…het helpt je al als je weet welk gedachtentypes er zijn.
In deze test worden de verschillende gedachtentypes onderscheiden. Na het maken van de test worden de verschillende types uitgebreid besproken.
Type 1 is het type met een open houding.
Type 2 staat altijd klaar voor de medemens.
Type 3 heeft inspirerende ideeën over hoe het anders zou kunnen in de wereld.
Type 4 is geneigd alles op zichzelf te betrekken.
Ontdek in de test welk type je bent en wat dit over jouw binnenwereld zegt.
Heb je de test nog niet gedaan?

Of heb je de test al gedaan? Geef je op en leer dan in mijn gratis online training hoe deze gedachten-stromen zijn ontstaan en hoe ermee om te gaan. 
Warme groet, Ivette
 

Stel je eens voor, je wordt ouder.

Op een dag heb je een rollator nodig. Op een dag kun je ook niet meer veilig met de rollater over straat.

Je hebt het gevoel alles uit handen te moeten geven. Je huishouden, bankzaken, iedereen helpt maar je bent de controle kwijt over alles. Of het gebeurt op een andere manier dan dat je gewend bent. En je voelt je eigenlijk alleen maar schuldig dat je niets kunt doen, dat je niet kunt helpen omdat het niet meer gaat.

De arts heeft al gevraagd of je hulp nodig hebt omdat je het moeilijk vindt om ouder te worden en de controle uit handen te geven.

Maar… je hebt het gevoel dat als je dat doet (dus praten met iemand) dat je dan de situatie accepteert. En dat betekent dat er steeds meer losgelaten moet worden. En dan is het hek van de dam.
Dus makkelijker is het om te blijven verzetten tegen de situatie.

Alleen…accepteren betekent niet meer of minder dan dat je je niet meer verzet tegen de situatie zoals die is.

Dus; je bent oud en kunt niet meer goed voor jezelf zorgen. Punt.
En…daarnaast verzet je je niet meer tegen het gevoel dat de situatie in je oproept.

Acceptatie gaat dus niet over berusten of goedkeuring geven aan iets.

Het voorbeeld van ouder worden staat wellicht nog wel ver van je af, maar is vast herkenbaar. Dit betekent als je dus accepteert dat je ouder wordt, dan berust je er niet in of je bent er niet vóór, maar je begrijpt dat het gebeurt en daardoor verzet je je niet meer tegen de ouderdom. Daardoor kun je wellicht beter hulp vragen en accepteren en kun je je op andere zaken richten dan wat vroeger zo belangrijk was.

Daarnaast zijn er natuurlijk ook veel andere voorbeelden. Bijvoorbeeld je hebt altijd pijn. Je bent depressief. Kortom; je kunt niet accepteren dat de situatie is zoals deze is. Want je wil die ‘normale’ moeder/ collega / vriendin zijn. En niet ‘die-altijd-zieke-persoon’. Dus ga je de situatie niet accepteren, maar blijf je zoeken / vechten totdat het echt niet meer gaat. Heel begrijpelijk.

Maar wat levert het nu op om in verzet te leven? Laten we een voorbeeld nemen.

Je loopt in de natuur. En ineens zie je een vuilnisbak vol met afval. Vooral plastic. Je ziet muizen in de container die het plastic aanvreten. Wat gebeurt er dan in je lichaam? Hier zijn een aantal opties:

Als we nu eens kijken wat is acceptatie? Wellicht denk je ‘Als ik deze situatie accepteer, dan keur ik goed wat die  mensen  hebben gedaan’. Dus gebeurt wellicht het volgende:

Optie 1: het doet je het niets, en loop je er langs. Dit kan ontkenning zijn.
Optie 2: je wordt boos; hoe kunnen mensen zo onverschillig met de natuur omgaan?
Optie 3: je wordt verdrietig, intens verdrietig; hoe kunnen mensen zo onverschillig met de natuurlijk omgaan?
Optie 4: je wordt verdrietig en gaat opruimen

Vervolgens ben je de hele middag van slag bij optie 2 of 3 of blijf je boos. Of je gaat het opruimen.

Vanuit de ‘acceptatie’ gezien kun je zeggen: accepteren betekent niet meer of minder dan dat je je niet meer verzet ten de situatie zoals die is. En ook niet tegen het gevoel dat het oproept.

Dus in dit geval kun je de situatie (vuilnisbak) aanschouwen. En kijken wat er in jouw gebeurt. Wat deze situatie in jou oproept. Alleen, je gaat er geen woorden aangeven. En je gaat het ook niet wegduwen. Dus wellicht dat je wel verdrietig bent, maar dat is het dan ook. Of boos. Zonder anderen, zonder haakjes. Je hoeft de situatie iet goed te keuren, maar het betekent ook wel dat je ook niet gaat afkeuren.

Je zit ertussenin en je accepteert het.

Als je dus gaat wandelen en je accepteert dat er van alles kan zijn, dan heb je een andere houding.

En zo is het dus ook in het leven.

Warme groet,

Ivette

“Mijn partner vertel ik alles”, zei een vriendin. “Als me iets niet zint, dan zeg ik dat direct. En als ik niet lekker in mijn vel zit, dan laat ik mijn emoties helemaal toe. Dat moet hij maar accepteren. Ik vind dat je in een relatie jezelf moet kunnen zijn. Ik houd van eerlijke relaties.”

Ik hoorde haar aan en had mijn bedenkingen. Eerlijkheid is belangrijk voor het onderlinge vertrouwen. Het is een van de fundamenten onder een relatie. Toch zeg ik echt niet alles tegen m’n partner of mijn omgeving. Waarom niet? Heel simpel: ik ben wel voor eerlijkheid, maar ik vind het niet okay als ik alles wat in me omgaat zomaar drop bij een ander. Want hoe eerlijk is dat?

Laatst was er een leuke dame bij me in de praktijk. Ze was verontwaardigd en verdrietig. Haar nieuwe vriend zou vrijdag na zijn werk naar haar toe komen. Ze had hem dag ervoor geappt of hij kwam eten. Maar hij had niets van zich laten horen. Hij reageerde ook niet op haar volgende appjes. De hele vrijdag was ze van slag en onrustig geweest. Hoe kon hij haar zo behandelen?

In eerdere relaties had ze altijd alles geslikt van haar partner. Ze had zichzelf vaak lopen opvreten van binnen. Dat nooit meer! In deze relatie wilde ze eerlijk zijn. Toen haar vriend die vrijdagavond gewoon kwam, had ze hem daarom eens goed de waarheid verteld. Of hij in het vervolg ook eens rekening kon houden met haar. En waarom hij niet het fatsoen had gehad om op haar appjes te reageren.

Ik vroeg haar of het haar had opgelucht. “Jazeker”, antwoordde ze. Hij had gezegd dat hij niet zo’n app’er was en dat voor hem de afspraak duidelijk was geweest. Hij had zijn excuses aangeboden en het was toch nog een gezellige avond geworden. “Eerlijkheid duurt het langst!” was haar conclusie.

Maar was ze echt eerlijk geweest? Wat zou er gebeuren als haar vriend een volgende keer weer niet reageerde op een appje? Of een afspraak zou vergeten? Had ze door haar ‘eerlijke’ uitbarsting ook het werkelijke probleem opgelost? Hoe eerlijk was ze naar zichzelf geweest?

Want dit was er gebeurd. Omdat haar vriend niet had geappt, was er een wervelstorm aan gevoelens in haar lichaam ontstaan: vol ongeduld, boosheid, machteloosheid, en verlangen. Maar vooral ook vol angst en onzekerheid. Zou hij wel komen? Al die opgebouwde spanning wilde ergens naar toe. Toen haar vriend over de drempel stapte, volgde de ontlading.

Zonder dat we het weten liegen we de hele dag. Onbewust. Tegen anderen. Maar vooral ook tegen onszelf. Wat we soms als waarheid zien is eigenlijk een leugen. We zijn niet eerlijk over de gevoelens die in onszelf zijn en geven anderen de schuld. Het dumpen van je ellendige gevoelens bij een ander kan even opluchting geven. Maar voor echt eerlijke en gezonde relatie is het toch beter eerst bij jezelf te kijken. Al is het maar voor jezelf 🙂

Warme groet,

Ivette

Jaarlijk ga ik naar de Mattheus Passion. Ik geniet er altijd erg van, zo mooi hoe iets muzikaal wordt neergezet.

Vroeger, ik kom uit een gereformeerd nest, hoorde ik de preken in de kerk. “Ge zult niet begeren uw’s naasten vrouw of bezit”. En iedereen zat netjes te knikken. Alleen ik begreep het niet: want dat is toch geen keuze dat je dat doet? Als je gelukkig bent en toch wordt je jaloers of zou je juist wel wat met de buurvrouw willen, dat is toch geen keuze die je maakt?

Later begreep ik wel dat er keuzes zijn die je kunt maken (wel of niet wat een ander beginnen of niet).

Echter, dat woord ‘begeren’ bleef me fascineren. Want dat komt in je op. Als een vriendinnetje een mooie jurk had, wilde ik die ook. Maar mocht ik dat dan niet denken? En waar moest ik dan met die gedachte heen?

Ondertussen heb ik daar veel bewustzijn op ontwikkeld dus begrijp ik het.

Maar bij de Mattheus Passion kwam het weer in me op. Een groot deel gaat over Judas. Judas is de verrader, hij heeft het gedaan. Hij was slecht. Als hij Jesus niet had verraden, dan was Jesus niet vermoord.

Dus eigenlijk is de vraag: Wie wil Judas zijn?

Iedereen wil Andreas zijn, of Johannes, de trouwe, lieve discipelen. En vooruit, misschien nog Petrus, die heeft ‘alleen’ maar gelogen, maar had daar veel spijt van. Maar Judas? Nee hoor, het is maar goed dat hij zelfmoord heeft gepleegd.

Dat is het voordeel van zwart wit en hokjes-denken. Want, wat als jij die Judas bent? Dat je je naasten huis begeerd en misschien wel je naasten vrouw? Gedachten, zelfs emoties (en begeringen) is op zichzelf niets.

Het wordt vaak pas een probleem als we dit gaan wegstoppen. “Oh, ik mag niet begeren, dus laat ik er vooral mijn mond over houden want er is iets mis in mij”. Die energie achter de emotie of de gedachten niet zomaar. En wanneer er voldoende wordt weggestopt dan wordt het vaak alleen maar groter. Een soort bal in jezelf, die alleen maar groter wordt. Dus op een gegeven moment is het een roze olifant die in de woonkamer staat maar waar je het niet over mag hebben. Want het is fout, er is iets mis met mij.

Dus… mocht jij toch (stiekum) een Judas zijn omdat je reageert op impulsen van binnenuit, of je begeert iets wat niet mag, ga het in ieder geval niet in de huiskamer zetten als een roze olifant en er niet over hebben. Want dan pas ga ik me zorgen maken.
Warme groet,
Ivette
– – – – – // – – – – –
 

Wellicht heb je er wel eens over gehoord: De wet van aantrekkingskracht. Het betekent eigenlijk dat wat je uitzendt, ook terugkrijgt. Dus als je affirmaties (=positieve gedachten) uitzendt, dan manifesteert dit zich in jouw leven.

Dus als je positief uitzendt dat je rijk wilt worden, trek je geld aan. Of dat je een lieve partner komt, dan komt dat uiteindelijk in je leven.

In het boek: “The secret” kun je er veel over lezen, het gaat vooral over gedachtenkracht en visualiseren van je wensen.

In allerlei workshops kun je leren hoe dit voor je kan werken.

Ik zie het eigenlijk net anders: vaak als iets lukt, dan ‘doen we dat goed’. Als het niet goed gaat, dan is het vaak ‘hun schuld’. Kijk maar naar voetbal, ‘wij winnen’ en ‘zij hebben verloren’.

Dus als inderdaad die leuke partner langskomt, dan hebben we het goed neergelegd bij de kosmos.

Maar was nu als het niet lukt? Je affirmeert veel, geeft aan wat je wilt en toch blijft je schoen leeg? Bij iedereen lijkt het te lukken, maar waarom lukt het jou niet? Ben je dan mislukt? Werkt dit ook al niet? Je vertrouwen verdwijnt, in jezelf en in de kosmos, je werkt zo hard en toch lukt het iedereen behalve jou.

Kijk, ik ben de eerste die zegt: Het is goed om precies te formuleren wat je wilt. Dus niet: ‘Een lieve partner’ maar maak het ook specifiek. Want niemand weet wat voor jou ‘lief’ is. Misschien is dat wel iemand die de hele dag hartjes naar je stuurt of iemand die voor je zorgt of juist jou in jouw kracht zet. Alleen jij weet wat je nodig hebt.

Dus: zet op papier wat je wilt. En je kunt een intentie meegeven. Maar blijf in jezelf vertrouwen. Dat er niets mis is met jou. Dat het resultaat niet afhankelijk is van jouw inzet. Dat je ook goed bent, ook al krijg je niet wat je wilt.

Wat ik merk, ik dat soms dingen lopen als een trein, en soms komt er weer een periode en dan mislukt alles. Vaak probeer ik die periode dat niets lijkt te lukken te ‘zitten en geschoren te worden’. Zo weinig mogelijk belangrijke keuzes maken, mededogen met mezelf te hebben en lief voor mezelf te zijn en niet te vergelijken. Na een tijdje gaat het vanzelf weer anders. De energie verandert dan wel weer.

Dus als iets niet lukt, ook al is het verdrietig omdat je het jezelf zo gunt, het is beter dan om uit te huilen en verder te gaan dan in de put te gaan zitten en jezelf de schuld te geven.

Want daar heeft helemaal niemand wat aan.
Warme groet,
Ivette
– – – – – // – – – – –

Iedereen mag lekker doen doen wat-ie wil.

Wat een fijne wereld.

Iedereen mag een mening hebben.

Wat een fijne wereld.

Oordelen mag eigenlijk niet.

Maar dat doen we wel.

Veel mensen werken hard om van hun oordelen naar anderen af te komen. Zelf geef ik er ook trainingen in: bijvoorbeeld Geweldloos Communiceren van Roosenberg is een prachtige methode. Deze methode leert je, door naar je taalgebruik te luisteren, te herkennen wat er in jou leeft. Als je bijvoorbeeld zegt zegt: ‘De buurman snapt er ook helemaal niets van, hij is zo dom’, dan geeft deze zin aan wat er in jou leeft.

Je leert op een ‘open’ manier luisteren en feedback geven.

En… je leert vooral dat je manier van communiceren wat over je eigen innerlijke wereld zegt. Dus het geeft je veel informatie over jezelf.

Maar waar ik achter ben gekomen, is vaak dat een oordeel ‘maar’ een gedachte is. Het komt in je op.

Het probleem zit –em vaak in het serieus nemen van dat oordeel.

En dan is het ineens een probleem vaak. Want: ‘oh jee, ik heb een oordeel en dat mag eigenlijk niet’. Dus heb je, naast dat je het oordeel hebt, ook ineens een tweede probleem, namelijk dat dat oordeel er niet mag zijn’.

Terwijl vaak dat eerste oordeel maar gewoon een gedachte was. Die niets kwaads in zin heeft en gewoon al weer met de eerste de beste uitademing verdwenen is.

Dus als je toch een oordeel in je gedachten krijgt, probeer eens een tijdje hier juist geen aandacht aan te besteden. Ik wed dat het een stuk rustiger in je mind wordt !
Warme groet,
Ivette
– – – – – // – – – – –

Je binnenwereld is de wereld waar je eigenlijk nooit van weg kunt. Deze is er altijd. De buitenwereld, zegt het al, is wat zich buiten jou afspeelt.

Die binnenwereld speelt zich af in jouw hoofd vooral en misschien ook in je lichaam.

Je voelt je lekker en ineens kan er iets in de buitenwereld gebeuren (een opmerking, iets wat je ziet, wat je hoort of voelt) en dan gaat het in je binnenwereld veranderen. Wat eerst nog fijn was, is nu ineens chaos, verwarring of wat dan ook.

Wat mensen vaak geneigd zijn om te doen, is om hun buitenwereld weer zo te willen veranderen dat het in de binnenwereld weer fijn gaat.

Stel… je hebt een vriendin al een tijdje niet gezien en je weet niet zo goed wat je ermee aan moet. Dit is dan iets van de ‘binnenwereld’, je wordt onzeker, het maakt je boos, je voelt je machteloos en allerlei emoties en gedachten komen voorbij. Kortom: gedoe.

Vaak wordt dan gedacht dat de oplossing in de buitenwereld ligt.

Dus: Als zij maar duidelijkheid geeft, dan heb jij geen last meer van het gedoe in je hoofd. Ook zal doet dat eventjes pijn.

Of iemand stelt je een vraag, je wilt nee zeggen maar dan voel je je schuldig. Je zegt toch maar ja om van het ‘gedoe’ anders in je hoofd af te zijn.

Alleen, de oplossing zit nooit in de buitenwereld. Het zit in je binnenwereld. En vooral hoe je kunt omgaan met ‘triggers’ en gedoe. Wanneer je in je binnenwereld meer ruimte krijgt, dan kun je ook juist met meer openheid naar de buitenwereld kijken.
Dus als je beter begrijpt hoe het in je binnenwereld werkt, dan kun je ook makkelijker met je buitenwereld omgaan. En ook met ‘gedoe’.
Heb je dus een probleem? Ga dan niet direct naar oplossingen kijken in dezelfde buitenwereld, want daar kan het vaak niet worden opgelost. De oplossing zit in jezelf, in je eigen binnenwereld.
Lukt de oplossing niet? Wees toch lief voor jezelf, als het oplossen nog niet lukt. En als het wel lukt, dan wordt je daar alleen maar weer sterker van.

Warme groet,
Ivette
– – – – – // – – – – –

Eigenlijk wel vreemd, als mensen vragen: “Hoe voel je je?”, dan kan het antwoord zijn: “onzeker”.

En dan is het wel duidelijk wat wordt bedoeld.

Het tegenovergestelde van ‘onzekerheid’ is zekerheid.

Maar eigenlijk geeft ‘zekerheid’ meer aan dat je ergens van op aan kunt. Als ik me ‘zeker’ voel voor een sollicitatiegesprek, betekent eigenlijk dat ik vertrouwen heb ik dat ik de functie waarop ik solliciteer wel aankan.

Dus eigenlijk het tegenovergestelde van onzekerheid is vertrouwen hebben.

En dat is ook wel mooi verwoord. Want je kunt bijvoorbeeld onzeker zijn over je inkomsten. Wanneer je dat niet bent, dan heb je dus vertrouwen dat er voldoende geld binnenkomt. Je bent zeker van de zaak, je kunt erop vertrouwen.

Dat is juist mooi, want vanuit dat vertrouwen gaat eigenlijk het leven stromen.

Stel je was vroeger onzeker over je uiterlijk. Nu heb je veel meer vertrouwen in jezelf en je weet dat het uiterlijk niet (meer) zo belangrijk is. Dat betekent dat dus dat je vanuit je vertrouwen stappen kunt gaan maken en kunt aangeven dat je een promotie wilt.

Dus als je onzeker voelt, dat betekent eigenlijk een gebrek aan vertrouwen in iets of iemand.

Misschien gaat het je helpen als je je onzeker voelt, om dit om te draaien en te kijken waar je gebrek aan vertrouwen zit.

Bijvoorbeeld: Je kind blijft zitten en je voelt je onzeker als goede moeder. Dan kan dat veel onzekerheid geven en je kunt jezelf naar beneden halen, of je zelf de schuld geven. Ga dan juist eens kijken wat er zou zijn als je vertrouwen zou hebben. Dus: Je hebt vertrouwen in jezelf als moeder. En dan? Je kind kan nog steeds blijven zitten immers.

Op deze manier kun je jezelf ook meer vertrouwen geven en zal het gevoel van onzekerheid steeds minder worden.